Ρούβλι ή νέα νομισματική ένωση; Είναι μια από τις ερωτήσεις που πρέπει να ρυθμιστούν στα πλαίσια διακυβερνητικών συναντήσεων χωρών της Ευρασίας. Πηγή: Kommersant
Η επιδείνωση της οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη έφερε με ιδιαίτερη ένταση στην επιφάνεια τα προβλήματα της Ευρώπης, τα οποία δεν ήταν και τόσο ορατά στην περίοδο της σταθερότητας. Εγιναν όμως, εμφανέστατα, όταν η κατάσταση «ξέφυγε». Έτσι το Ευρώ, λόγω των διαφορών που υπάρχουν στις δημοσιονομικές πολιτικές που ακολουθούν τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν θεωρείται πλέον ως η ιδανική ιδέα, και τα ίδια τα μέλη της ΕΕ αντιδρούν ολοένα περισσότερο στις προσπάθειες για την περαιτέρω ολοκλήρωση.
Πολλοί αναλυτές προβλέπουν την κατάρρευση της ΕΕ και την αναπόφευκτη, σε αυτήν την περίπτωση, καταστροφική ύφεση στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένοι που πιστεύουν ότι για να ξεπεραστεί η κρίση στην ευρωζώνη, απαιτείται ένα νέο επίπεδο ολοκλήρωσης. Η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Στα βήματα της ΕΟΚ!
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, προωθείται η ενοποίηση και ολοκλήρωση άλλων οντοτήτων. Ειδικότερα της Ευρασίας. Ηδη, με πρωτοβουλία της Ρωσίας, έγιναν τα πρώτα βήματα, όπως η δημιουργία της τελωνειακής ένωσης (ΤΕ) και η λειτουργία του Ενιαίου Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) με συμμετοχή τριών χωρών: Της Ρωσίας, του Καζακστάν και της Λευκορωσίας. Το επόμενο στάδιο θα πρέπει να είναι η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (ΕΟΚ), η οποία θα γίνει πράξη το πιθανότερο σε 2,5 χρόνια. Κι’ όλα αυτά γίνονται στο φόντο μιας Ενωμένης Ευρώπης που οι συνεκτικές «ραφές» της, ανοίγουν. Γιατί λοιπόν η Ρωσία, βλέποντας τις ανησυχητικές εξελίξεις στη γειτονιά της, δεν αποκηρύσσει την ιδέα της επόμενης φάσης ενοποίησης με τους συμμάχους της; Πιστεύει, ότι αυτή δεν θα επαναλάβει τα ίδια λάθη, ή θεωρεί την περαιτέρω ολοκλήρωση σαν μια αναπόφευκτη διαδικασία;
Στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, σε αντίθεση με την ΕΕ, κανείς δεν θα αγοράσει γουρούνι στο σακί, είχε δηλώσει ο σημερινός πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ενώ ήταν ακόμα Πρόεδρος. «Τα κράτη που συμμετέχουν στο ευρασιατικό εγχείρημα, μας είναι γνωστά. Δεν είναι ένα συνονθύλευμα διαφορετικών χωρών, αλλά τρεις χώρες που είχαν κοινή ιστορία, κοινό παρελθόν και αναπτύχθηκαν στη βάση ενός παρόμοιου σεναρίου. Και δεν ξεκινούν από ένα διαφορετικό οικονομικό επίπεδο, αλλά βρίσκονται στην ίδια αφετηρία», εξήγησε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας.
Όσον αφορά στην ΕΕ, σε αυτήν εντάχθηκαν χώρες με πολύ διαφορετικές οικονομικές δυνατότητες και οι αρχικές συνθήκες ήταν για όλες σχεδόν τις υποψήφιες χώρες, διαφορετικές. «Μέρος του προβλήματος της Ευρωζώνης είναι ότι σε αυτήν ανήκουν χώρες που διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Από το μέγεθος του δημόσιου χρέους, το ύψος του πληθωρισμού, το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης, μέχρι το κατά πόσο έχουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, από το στάδιο ακόμα του σχεδιασμού του», είπε ο ανώτερος αναλυτής της IG «Nord Capital», Μαξίμ Ζάϊτσεφ. Σαν αποτέλεσμα, τα ισχυρά κράτη «τραβάνε» τις ασθενέστερες οικονομικά χώρες, διαθέτοντας τεράστια ποσά στους «αουτσάϊντερ», για να μπορέσουν να φτάσουν οι χώρες αυτές στο επίπεδο των πιο αναπτυγμένων κρατών. Όμως, αυτό το «παιχνίδι» κράτησε λίγο και στο τέλος το χτύπημα ήρθε με εκκωφαντικό θόρυβο. Ήταν η κρίση του χρέους στην Ελλάδα.
http://rbth.gr
