Επίκαιρη διερεύνηση της ψυχοκοινωνικής διάστασης της «ΠΡΩΤΙΑΣ»…
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Ημέρα του Αγίου Πνεύματος η 5η Ιουνίου, έχουν ήδη ξεκινήσει για τα παιδιά των ΕΠΑΛ και των ΓΕΛ οι Πανελλήνιες εξετάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, συνεχίζουν οι προαγωγικές εξετάσεις και ήρθε στο νου μου ο στίχος του λαϊκού μας τροβαδούρου που περιγράφει με ψυχοκοινωνική εκτίμηση την αμοιβαιότητα της σχέσης ανάμεσα στο «δάσκαλο», που χρειάζεται το αστέρι του για να επιβεβαιωθεί και στο μαθητή που πασχίζει με αφοσίωση να διαπρέψει ότι:
«Ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη, κι δάσκαλοί μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει...»
Εκδικούμενοι αυτή τη σχέση του αφοσιωμένου στο λειτούργημά του δασκάλου όλων των βαθμίδων της Παιδείας και υποβαθμίζοντας τη διαφορά μέσα από χαρακτηρισμούς της βαθμοθηρίας του μαθητή που επιδιώκει να διαπρέψει οι υπόλοιποι της τάξης διαφοροποιούν τους κυνηγούς της «πρωτιάς» από τους εαυτούς τους ποτίζοντάς τους ως «φυτά» ή κράζοντάς τους ως «κοράκια» και «φλώρους»…
Τελικά μόνο για τη Θράκη είχε «πρόγραμμα» ο ΣΥΡΙΖΑ!
Στη Θράκη η ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ είναι παλιά. Όπως και η διαρκής προτίμηση σε υποψηφίους που υιοθετούν ακραίες και κόντρα στη Συνθήκη της Λοζάνης θέσεις, οι οποίες συμβαίνει να ταυτίζονται με αυτές του τουρκικού προξενείου. Όπως και η διαρκής προσπάθεια να περιβάλλουν την στάση τους με «δικαιωματικό μανδύα», αποκαλώντας «μεταρρυθμίσεις» τις επιδιώξεις - απαιτήσεις της Άγκυρας και του Ερντογάν.
Αυτή τη φορά οι καταγγελίες ήλθαν από τα ίδια τα στελέχη του κόμματος στην περιοχή, που μιλούν για «ωμή και αισχρή παρέμβαση» και για παγίδευση σε «έναν πολιτικό κατήφορο που καταλήγει στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής».